In deze tijd vol lichtjes, kerstgroen en hopelijk een beetje gezelligheid, is er misschien ook tijd om weer eens stil te staan bij het leven. Misschien is het tijd voor een verhaal……..
Het vertellen van een verhaal is al eeuwenoud, maar raakt helaas een beetje in het slob. De kinderen voorlezen komt gelukkig weer terug, maar een verhaal onder de kerstboom kan ik je aanbevelen. Lees een mooi verhaal voor of bedenk er eentje zelf.
Deze column gaat toch altijd over dingen rond een overlijden en ditmaal over verhalen. Een afscheid is fijn als het een verhaal vertelt, het verhaal van het leven van de overledene. Al dan niet als metafoor.
Mijn buurvrouw is een paar weken terug overleden en voor haar wilde ik iets speciaals doen. Het werd een verhaal, een bestaand verhaal, herschreven. Hier als eerbetoon aan haar:
Het begon klein en eenvoudig, maar het groeide, die kleine rode bloem.
Degenen aan wie de zorg voor deze bloem was opgedragen, omringden deze nieuwe scheut met toewijding en liefde, tot deze bloem zelf sterk genoeg was.
Soms kwam de eigenaar van de tuin kijken en hij ging met zorg te werk; hij gaf ze water en mest en sommige bloemen, die extra zorg nodig hadden, plukte hij zelf.
De mooie rode bloem kwam verder tot bloei en werd een juweel. De bloem had oog voor andere soortgenoten, overwoekerde ze niet en verdrong de andere planten niet.
Op een gegeven moment raakten haar bladeren verstrikt in die van een andere bloem, een witte. Uit hun samenbloeien ontstonden nieuwe scheuten, die ze met liefde omringden. Dit kleine bloembed stond in de zon en zorgde voor geur en kleur in de tuin. De man van de tuin zag en was tevreden.
Maar na verloop van jaren nam de kleur van de bloem af. Ze verloor aan kracht.
De man van de tuin zette zijn beste tuinlieden in en de bloem leefde op.
De witte bloem beschutte de rode en zo kreeg de rode bloem weer geur en fleur.
En toch verwelkte de rode bloem beetje bij beetje. Het water en de kunstmest hielpen nog weinig meer.
Toen is een paar dagen geleden, de man van de tuin gekomen. Heel stil heeft hij in de nacht de rode bloem geplukt,…vlug en zonder pijn te doen.
De andere bloemen waren bedroefd en vroegen: “waarom?”
En de man van de tuin zei: “Het is goed zo, ik heb zelf de zorg voor deze mooie bloem ter hand genomen. Ik zal voor haar zorgen.”
Ik wens u een heel mooi, gelukkig en gezond nieuwjaar.
Barbara Alma
