Palliatieve sedatie is het 'opzettelijk verlagen van het bewustzijn van de patiënt in de laatste levensfase'. Dat houdt in dat patiënten die nog hooguit twee weken te leven hebben, in diepe slaap gebracht worden en geen vocht krijgen. Er wordt gebruik gemaakt van zowel morfine tegen pijn en/of benauwdheid, als van Dormicum tegen angst en onrust. Palliatieve sedatie is dus wat anders dan euthanasie.
Palliatieve sedatie wordt toegepast bij patiënten waarvoor geen behandeling meer mogelijk is. Het doel is ondraaglijk lijden te verlichten. Daarnaast is het een voorwaarde dat het overlijden op redelijk korte termijn (binnen één of twee weken) wordt verwacht. In die gevallen kan de arts starten met een diepe sedatie waarbij geen vocht wordt toegediend.
In tegenstelling tot euthanasie is palliatieve sedatie een normale medische handeling. Het uitgangspunt van palliatieve sedatie is het verlichten van lijden en niet het beëindigen van iemands leven. Om die reden geldt de normale regelgeving. Een arts hoeft palliatieve sedatie dus niet te melden of te laten toetsen; consultatie is niet nodig.
Een verzoek om palliatieve sedatie kan komen van de patiënt zelf, van zijn/haar naaste familie en/of van betrokken hulpverleners. De behandelend arts weegt zorgvuldig af of de patiënt in aanmerking komt. Hierbij vindt overleg plaats met de patiënt en eventuele andere betrokkenen, zoals hulpverleners. Is een patiënt wilsonbekwaam, dan vindt overleg plaats met een vertegenwoordiger van de patiënt. Als de patiënt in aanmerking komt voor palliatieve sedatie, kan de arts het verzoek uitvoeren.
(Bron: http://www.justitie.nl/onderwerpen/familie_en_gezin/euthanasie/palliatieve_sedatie/)
Heb je nog vragen? Bel naar 035-6910743 of mail naar info@almauitvaartzorg.nl.
Barbara Alma (www.almauitvaartzorg.nl)
