Een hele tijd terug heb ik geschreven over kisten en waden, maar het onderwerp manden is blijven liggen.
Manden zijn tegenwoordig verkrijgbaar in allerlei vormen. Net als een kist moet een mand passen bij de persoon. Na het sluiten van het deksel wordt de mand de personificatie van de overledene en het is heel fijn als je weet dat de overledene het mooi zou hebben gevonden.
Er zijn manden en opbaarplanken van wilgentenen, bamboe, ananasblad en bananenblad. De binnenkant is meestal gemaakt van ongebleekt katoen en ze hebben vaak een eco keurmerk en zijn vaak fairtrade. Ze worden met de hand gevlochten en kosten in tegenstelling tot wat mensen denken, net zo veel als een kist.
Sommige mensen vinden een mand niet passend, ze vinden het ‘te alternatief’, maar vinden een kist veel te dicht en benauwd. Zij zouden eens kunnen kijken naar een ‘Loom’ mand, van de bekende ‘Loom’ stoeltjes. Het is een wat ‘nettere’ gladdere mand die bij veel mensen in de smaak valt.
Heb je nog vragen? Bel naar 035-6910743 of kijk op www.almauitvaartzorg.nl. Daar zie je op de pagina foto’s en adressen diverse foto’s van manden staan.
Barbara Alma
zondag 17 november 2013
dinsdag 15 oktober 2013
Herdenken
Rouwen om het verlies van degene die je zo dierbaar was, is vaak heftig. Rouwen gaat over de toekomst, het wordt de eerste tijd steeds erger, omdat alles wat je samen bedacht had niet meer kan.
Maar hoe naar het ook voelt, rouwen zorgt ervoor dat het overlijden een plekje krijgt, waarbij het verlies iets zachter wordt en beter te hanteren.
Herdenken gaat over het verleden, herdenken gaat over herinneringen. Herdenken en rouwen zijn allebei heel erg belangrijk en zouden veel serieuzer moeten worden genomen dan nu vaak gebeurt. Wanneer het verdriet er mag zijn en het verhaal kan worden verteld, is er ruimte om te helen.
De wereld draait door en het leven neemt op een gekke manier weer z’n loop. Veel mensen vinden het fijn om op een plek waar het ‘mag’ in ieder geval één maal per jaar in alle rust stil te staan bij het overlijden van hun dierbare.
Sinds een paar jaar organiseert Alma Uitvaartzorg daarom in november een herdenkingsmiddag.
Op zaterdag 9 november is iedereen van harte welkom van 16.00 - 17.30 uur in het Andreashuis, Turfpoortstraat 29 in Naarden Vesting. Een sfeervolle (niet zware) middag waar wordt herdacht, maar waar ook mooie verhalen worden verteld en veel muziek wordt gemaakt; Saskia van de Linde zal zingen onder begeleiding van Alwin Kluit en het koor zingt een speciaal herdenkingsarrangement.
Iedereen is welkom!
De toegang is gratis, voor de drankjes na afloop wordt een vergoeding gevraagd.
Wilt u gegarandeerd zijn van een zitplaats, meldt u dan van te voren aan door een mail te sturen naar info@almauitvaartzorg.nl of te bellen naar 035 - 6910743.
Graag tot 9 november, Barbara Alma
Herdenken gaat over het verleden, herdenken gaat over herinneringen. Herdenken en rouwen zijn allebei heel erg belangrijk en zouden veel serieuzer moeten worden genomen dan nu vaak gebeurt. Wanneer het verdriet er mag zijn en het verhaal kan worden verteld, is er ruimte om te helen.
De wereld draait door en het leven neemt op een gekke manier weer z’n loop. Veel mensen vinden het fijn om op een plek waar het ‘mag’ in ieder geval één maal per jaar in alle rust stil te staan bij het overlijden van hun dierbare.
Sinds een paar jaar organiseert Alma Uitvaartzorg daarom in november een herdenkingsmiddag.
Op zaterdag 9 november is iedereen van harte welkom van 16.00 - 17.30 uur in het Andreashuis, Turfpoortstraat 29 in Naarden Vesting. Een sfeervolle (niet zware) middag waar wordt herdacht, maar waar ook mooie verhalen worden verteld en veel muziek wordt gemaakt; Saskia van de Linde zal zingen onder begeleiding van Alwin Kluit en het koor zingt een speciaal herdenkingsarrangement.
Iedereen is welkom!
De toegang is gratis, voor de drankjes na afloop wordt een vergoeding gevraagd.
Wilt u gegarandeerd zijn van een zitplaats, meldt u dan van te voren aan door een mail te sturen naar info@almauitvaartzorg.nl of te bellen naar 035 - 6910743.
Graag tot 9 november, Barbara Alma
dinsdag 24 september 2013
Voorlopen
Voorlopen is een oud gebruik, waarbij de uitvaartbegeleidster voor de rouwwagen uitloopt iedere keer dat de overledene uitgaat of aankomt op een locatie, tot het moment van begraven of cremeren.
Bij veel uitvaartondernemingen wordt dat standaard gedaan, ik vraag altijd of het gewenst is. Sommige mensen vinden het mooi, anderen vinden het vreselijk. De een vindt het respectvol, de ander ziet het als een ‘zwarte kraaien’ ding.
Er zijn manieren die het voorlopen bij het weggaan uit huis of bij het rouwcentrum iets moderner maken: De uitvaartbegeleidster loopt eigenlijk altijd voor de rouwauto uit, ook i.v.m. het regelen van verkeer. Maar bij het verlaten van huis of het rouwcentrum kan het ook heel mooi zijn om met alle leden van de rouwstoet mee te lopen. Soms voor, maar vaak achter de rouwauto tot het einde van de straat. Of de uitvaartbegeleidster loopt met de kleinkinderen aan de hand voorop, kinderen vinden dat vaak heel spannend.
Sommige uitvaartbegeleidsters buigen uit respect. Ik doe het nooit (het voelt voor mij als een toneelstukje) maar anderen doen dat wel, dat is heel persoonlijk. Daarna wordt een knikje gegeven aan de chauffeur ten teken dat de auto kan gaan rijden. Dan loopt de begeleidster ± 5 meter voor de auto uit, op het midden van de weg/rijbaan. Bij een logisch punt (een kruising o.i.d.) loopt zij naar de zijkant van de weg als teken dat het voorlopen is beëindigd.
Heb je nog vragen? Bel naar 035-6910743 of kijk op www.almauitvaartzorg.nl.
Barbara Alma
Bij veel uitvaartondernemingen wordt dat standaard gedaan, ik vraag altijd of het gewenst is. Sommige mensen vinden het mooi, anderen vinden het vreselijk. De een vindt het respectvol, de ander ziet het als een ‘zwarte kraaien’ ding.
Er zijn manieren die het voorlopen bij het weggaan uit huis of bij het rouwcentrum iets moderner maken: De uitvaartbegeleidster loopt eigenlijk altijd voor de rouwauto uit, ook i.v.m. het regelen van verkeer. Maar bij het verlaten van huis of het rouwcentrum kan het ook heel mooi zijn om met alle leden van de rouwstoet mee te lopen. Soms voor, maar vaak achter de rouwauto tot het einde van de straat. Of de uitvaartbegeleidster loopt met de kleinkinderen aan de hand voorop, kinderen vinden dat vaak heel spannend.
Sommige uitvaartbegeleidsters buigen uit respect. Ik doe het nooit (het voelt voor mij als een toneelstukje) maar anderen doen dat wel, dat is heel persoonlijk. Daarna wordt een knikje gegeven aan de chauffeur ten teken dat de auto kan gaan rijden. Dan loopt de begeleidster ± 5 meter voor de auto uit, op het midden van de weg/rijbaan. Bij een logisch punt (een kruising o.i.d.) loopt zij naar de zijkant van de weg als teken dat het voorlopen is beëindigd.
Heb je nog vragen? Bel naar 035-6910743 of kijk op www.almauitvaartzorg.nl.
Barbara Alma
zaterdag 3 augustus 2013
Orgaan- en weefseldonatie 2
Toen in juni de column in de krant stond over orgaan- en weefseldonatie, werd ik gebeld door een dame met de vraag of er een leeftijdslimiet is. Goeie vraag! Het blijkt iets ingewikkelder dan ik dacht, maar omdat het een belangrijk onderwerp is, is deze column hier nogmaals aan gewijd.
Voor de leeftijdsgrenzen bij orgaandonatie is er een verschil tussen DBD (heartbeating) en DCD (non-heartbeating donatie).
Bij DBD is de patiënt hersendood en worden hartslag en ademhaling kunstmatig in stand gehouden. Omdat de bloedcirculatie op gang wordt gehouden, blijven alle organen geschikt voor transplantatie.
Bij DCD is het hart van de patiënt al gestopt. Er is dan geen bloedsomloop meer en niet alle organen kunnen nog worden gedoneerd.
In onderstaande tabellen staat per orgaan, de maximumleeftijd voor het doneren van een orgaan.
Heartbeating-(DBD) donatie (alleen bij overlijden in het ziekenhuis)
Nieren: geen leeftijdsbeperking
Lever: geen leeftijdsbeperking
Longen: tot ± 75 jaar
Hart: tot ± 65 jaar
Pancreas: gehele pancreas
Pancreas: eilandjes van Langerhans tot ± 60 jaar, tot ± 75 jaar
Dunne darm: 1 tot ± 50 jaar
Non-heartbeating-(DCD) donatie (alleen bij overlijden in het ziekenhuis)
Nieren: 5 tot ± 75 jaar
Longen: 5 tot ± 75 jaar
Lever: 1 maand tot ± 60 jaar
Pancreas: gehele pancreas
Pancreas: eilandjes van Langerhans: 5 tot ± 50 jaar, tot ± 75 jaar
Weefseldonatie donatie (ook in geval van overlijden in de thuissituatie)
Cornea (hoornvlies): 2 tot 86 jaar
Huid: 20 tot 81 jaar
Hartkleppen: Vrouw: tot 66 jaar, Man: tot 61 jaar *
Bot- en peesweefsel: 17 tot 56 jaar
Bloedvaten: 20 tot 46 jaar
Bron: Nederlandse Transplantatie Stichting www.transplantatiestichting.nl
En wist je dat het Nationaal Donor Monument hier in Naarden staat bij de Grote kerk?
Heb je nog vragen? Bel naar 035-6910743 of kijk op www.almauitvaartzorg.nl.
Barbara Alma
Voor de leeftijdsgrenzen bij orgaandonatie is er een verschil tussen DBD (heartbeating) en DCD (non-heartbeating donatie).
Bij DBD is de patiënt hersendood en worden hartslag en ademhaling kunstmatig in stand gehouden. Omdat de bloedcirculatie op gang wordt gehouden, blijven alle organen geschikt voor transplantatie.
Bij DCD is het hart van de patiënt al gestopt. Er is dan geen bloedsomloop meer en niet alle organen kunnen nog worden gedoneerd.
In onderstaande tabellen staat per orgaan, de maximumleeftijd voor het doneren van een orgaan.
Heartbeating-(DBD) donatie (alleen bij overlijden in het ziekenhuis)
Nieren: geen leeftijdsbeperking
Lever: geen leeftijdsbeperking
Longen: tot ± 75 jaar
Hart: tot ± 65 jaar
Pancreas: gehele pancreas
Pancreas: eilandjes van Langerhans tot ± 60 jaar, tot ± 75 jaar
Dunne darm: 1 tot ± 50 jaar
Non-heartbeating-(DCD) donatie (alleen bij overlijden in het ziekenhuis)
Nieren: 5 tot ± 75 jaar
Longen: 5 tot ± 75 jaar
Lever: 1 maand tot ± 60 jaar
Pancreas: gehele pancreas
Pancreas: eilandjes van Langerhans: 5 tot ± 50 jaar, tot ± 75 jaar
Weefseldonatie donatie (ook in geval van overlijden in de thuissituatie)
Cornea (hoornvlies): 2 tot 86 jaar
Huid: 20 tot 81 jaar
Hartkleppen: Vrouw: tot 66 jaar, Man: tot 61 jaar *
Bot- en peesweefsel: 17 tot 56 jaar
Bloedvaten: 20 tot 46 jaar
Bron: Nederlandse Transplantatie Stichting www.transplantatiestichting.nl
En wist je dat het Nationaal Donor Monument hier in Naarden staat bij de Grote kerk?
Heb je nog vragen? Bel naar 035-6910743 of kijk op www.almauitvaartzorg.nl.
Barbara Alma
zondag 7 juli 2013
Orgaan- en weefseldonatie
Mensen hebben verschillende redenen om al dan niet donor te willen zijn. Voorstanders zien orgaandonatie als levensreddend middel en willen zelf ook een donororgaan kunnen krijgen. Maar er zijn ook mensen die liever niet willen ingrijpen in het proces van sterven of die om religieuze redenen kritisch naar donatie kijken.
Artsen mogen alleen organen en weefsels gebruiken als zij daar toestemming voor hebben gekregen. Die toestemming kan je als donor geven door je te registreren in het Donorregister. De nabestaanden kunnen orgaandonatie niet tegenhouden als de overledene geregistreerd staat! Als er geen registratie is, kunnen de nabestaanden wel toestemming geven.
Mocht je je willen registeren dan kan dat op www.donorregister.nl of schriftelijk door een registratieformulier in te vullen; deze liggen bij het stadhuis, de ziekenhuizen ed.
Je kan hierop ook aangeven dat je persé géén donor wilt zijn of welke organen je wel of niet ter beschikking wilt stellen.
Bespreek je registratie met je nabestaanden, het is naar als ze daar ineens mee worden overvallen als het zover is.
Orgaandonatie is pas mogelijk als iemand hersendood wordt verklaard en kan alleen wanneer iemand in het ziekenhuis is overleden: Organen hebben zuurstofrijk bloed nodig om geschikt te blijven voor transplantatie. In een ziekenhuis kan de donor kunstmatig worden beademd, waardoor het hart blijft kloppen, wat weer zorgt voor zuurstof in het bloed. (Weefseldonatie kan wel als iemand thuis overlijdt). Het daadwerkelijk sterven gebeurt in de operatiekamer vóórdat de orgaandonatie plaatsvindt. De nabestaanden zijn dus niet bij het daadwerkelijke sterven aanwezig.
Het uitnemen van de organen en weefsels gebeurt heel zorgvuldig en respectvol en de overledene kan gewoon worden opgebaard. De uitvaart hoeft voor donatie niet te worden uitgesteld.
Bron: Nederlandse Transplantatie Stichting www.transplantatiestichting.nl / Stichting Bezinning Orgaandonatie www.orgaandonatie.biz
Heb je nog vragen? Bel naar 035-6910743 of kijk op www.almauitvaartzorg.nl.
Barbara Alma
Artsen mogen alleen organen en weefsels gebruiken als zij daar toestemming voor hebben gekregen. Die toestemming kan je als donor geven door je te registreren in het Donorregister. De nabestaanden kunnen orgaandonatie niet tegenhouden als de overledene geregistreerd staat! Als er geen registratie is, kunnen de nabestaanden wel toestemming geven.
Mocht je je willen registeren dan kan dat op www.donorregister.nl of schriftelijk door een registratieformulier in te vullen; deze liggen bij het stadhuis, de ziekenhuizen ed.
Je kan hierop ook aangeven dat je persé géén donor wilt zijn of welke organen je wel of niet ter beschikking wilt stellen.
Bespreek je registratie met je nabestaanden, het is naar als ze daar ineens mee worden overvallen als het zover is.
Orgaandonatie is pas mogelijk als iemand hersendood wordt verklaard en kan alleen wanneer iemand in het ziekenhuis is overleden: Organen hebben zuurstofrijk bloed nodig om geschikt te blijven voor transplantatie. In een ziekenhuis kan de donor kunstmatig worden beademd, waardoor het hart blijft kloppen, wat weer zorgt voor zuurstof in het bloed. (Weefseldonatie kan wel als iemand thuis overlijdt). Het daadwerkelijk sterven gebeurt in de operatiekamer vóórdat de orgaandonatie plaatsvindt. De nabestaanden zijn dus niet bij het daadwerkelijke sterven aanwezig.
Het uitnemen van de organen en weefsels gebeurt heel zorgvuldig en respectvol en de overledene kan gewoon worden opgebaard. De uitvaart hoeft voor donatie niet te worden uitgesteld.
Bron: Nederlandse Transplantatie Stichting www.transplantatiestichting.nl / Stichting Bezinning Orgaandonatie www.orgaandonatie.biz
Heb je nog vragen? Bel naar 035-6910743 of kijk op www.almauitvaartzorg.nl.
Barbara Alma
maandag 10 juni 2013
Aan de hand van de lezing ‘zelfgekozen levenseinde”: Palliatieve Sedatie
Palliatieve sedatie is het 'opzettelijk verlagen van het bewustzijn van de patiënt in de laatste levensfase'. Dat houdt in dat patiënten die nog hooguit twee weken te leven hebben, in diepe slaap gebracht worden en geen vocht krijgen. Er wordt gebruik gemaakt van zowel morfine tegen pijn en/of benauwdheid, als van Dormicum tegen angst en onrust. Palliatieve sedatie is dus wat anders dan euthanasie.
Palliatieve sedatie wordt toegepast bij patiënten waarvoor geen behandeling meer mogelijk is. Het doel is ondraaglijk lijden te verlichten. Daarnaast is het een voorwaarde dat het overlijden op redelijk korte termijn (binnen één of twee weken) wordt verwacht. In die gevallen kan de arts starten met een diepe sedatie waarbij geen vocht wordt toegediend.
In tegenstelling tot euthanasie is palliatieve sedatie een normale medische handeling. Het uitgangspunt van palliatieve sedatie is het verlichten van lijden en niet het beëindigen van iemands leven. Om die reden geldt de normale regelgeving. Een arts hoeft palliatieve sedatie dus niet te melden of te laten toetsen; consultatie is niet nodig.
Een verzoek om palliatieve sedatie kan komen van de patiënt zelf, van zijn/haar naaste familie en/of van betrokken hulpverleners. De behandelend arts weegt zorgvuldig af of de patiënt in aanmerking komt. Hierbij vindt overleg plaats met de patiënt en eventuele andere betrokkenen, zoals hulpverleners. Is een patiënt wilsonbekwaam, dan vindt overleg plaats met een vertegenwoordiger van de patiënt. Als de patiënt in aanmerking komt voor palliatieve sedatie, kan de arts het verzoek uitvoeren.
(Bron: http://www.justitie.nl/onderwerpen/familie_en_gezin/euthanasie/palliatieve_sedatie/)
Heb je nog vragen? Bel naar 035-6910743 of mail naar info@almauitvaartzorg.nl.
Barbara Alma (www.almauitvaartzorg.nl)
Palliatieve sedatie wordt toegepast bij patiënten waarvoor geen behandeling meer mogelijk is. Het doel is ondraaglijk lijden te verlichten. Daarnaast is het een voorwaarde dat het overlijden op redelijk korte termijn (binnen één of twee weken) wordt verwacht. In die gevallen kan de arts starten met een diepe sedatie waarbij geen vocht wordt toegediend.
In tegenstelling tot euthanasie is palliatieve sedatie een normale medische handeling. Het uitgangspunt van palliatieve sedatie is het verlichten van lijden en niet het beëindigen van iemands leven. Om die reden geldt de normale regelgeving. Een arts hoeft palliatieve sedatie dus niet te melden of te laten toetsen; consultatie is niet nodig.
Een verzoek om palliatieve sedatie kan komen van de patiënt zelf, van zijn/haar naaste familie en/of van betrokken hulpverleners. De behandelend arts weegt zorgvuldig af of de patiënt in aanmerking komt. Hierbij vindt overleg plaats met de patiënt en eventuele andere betrokkenen, zoals hulpverleners. Is een patiënt wilsonbekwaam, dan vindt overleg plaats met een vertegenwoordiger van de patiënt. Als de patiënt in aanmerking komt voor palliatieve sedatie, kan de arts het verzoek uitvoeren.
(Bron: http://www.justitie.nl/onderwerpen/familie_en_gezin/euthanasie/palliatieve_sedatie/)
Heb je nog vragen? Bel naar 035-6910743 of mail naar info@almauitvaartzorg.nl.
Barbara Alma (www.almauitvaartzorg.nl)
donderdag 2 mei 2013
Aan de hand van de lezing ‘zelfgekozen levenseinde”: Euthanasie
“Euthanasie is het opzettelijk levensbeëindigend handelen door een ander dan de betrokkene op diens verzoek.”
Het staken of niet starten van een (medische) behandeling die naar heersend medisch inzicht zinloos is of waar geen toestemming voor is, valt niet onder euthanasie. Ook palliatieve sedatie valt er niet onder. Op palliatieve sedatie komen we in een volgende column terug.
Hoe regel je euthanasie?
In Nederland bestaat er geen recht op euthanasie. Het valt dus niet met 100% zekerheid te regelen. Je kan wel de kans vergroten dat een arts jouw wens respecteert.
Bij de NVVE (Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde) kan je een set wilsbeschikkingen aanvragen, je regelt dan een aantal zaken in 1 keer.
- Je hebt een schriftelijk verzoek nodig, waarin je verklaart dat je euthanasie wilt hebben onder bepaalde omstandigheden. Met zo’n euthanasieverzoek kan jouw arts later aantonen dat hij gehandeld heeft op jouw verzoek. Een arts is echter niet verplicht euthanasie of welke andere behandeling dan ook uit te voeren.
- Een arts kan euthanasie weigeren, maar je kan toch het heft in handen houden door levensrekkende behandelingen te weigeren. In een behandelverbod kan je bijvoorbeeld aangeven of en hoelang je behandeld wilt worden als je in coma raakt, of onder welke omstandigheden je alleen nog behandeling wil die erop gericht is pijn en ongemak te bestrijden.
- Je kan ook iemand aanwijzen die opkomt voor jouw belangen. Je volmacht deze persoon hiervoor op jouw euthanasieverzoek. Volgens de wet is deze de eerste en belangrijkste persoon die een arts raadpleegt bij het nemen van beslissingen. De stem van die persoon telt zwaarder dan die van je partner of kinderen. Zo kan je, als jouww familieleden tegen jouw wensen zijn, toch zorgen dat deze zo veel mogelijk gerespecteerd worden.
- Je moet jouw wensen met je behandelend arts bespreken. Het is belangrijk dat beide partijen duidelijk zijn over hun wensen en grenzen. Mocht je in dit gesprek de indruk krijgen dat jouw arts niet open staat voor euthanasie, dan kan je overwegen om een andere arts te kiezen.
- Bespreek de verklaring met je huisarts en draag een kopie van het verzoek liefst altijd bij je.
Euthanasie bij dementie
De kans dat je euthanasie krijgt bij diepe dementie, is nauwelijks aanwezig. De arts wil voor de uitvoering nog een laatste keer vragen of je de euthanasie echt wilt. Dit kan niet meer wanneer je diep dement bent. Daarnaast is men van mening dat een demente patiënt niet ondraaglijk lijdt, wat een van de zorgvuldigheidseisen is. Dementie is op zichzelf dus geen reden voor euthanasie, maar er is veel discussie over en veel over aan de gang. Bij de NVVE kunnen ze je meer vertellen over eventuele mogelijkheden.
(Bron: nvve.nl)
Voor meer informatie: www.nvve.nl of telefoon: 0900-6060606.
Heb je nog vragen? Bel naar 035-6910743 of mail naar info@almauitvaartzorg.nl.
Barbara Alma (www.almauitvaartzorg.nl)
Het staken of niet starten van een (medische) behandeling die naar heersend medisch inzicht zinloos is of waar geen toestemming voor is, valt niet onder euthanasie. Ook palliatieve sedatie valt er niet onder. Op palliatieve sedatie komen we in een volgende column terug.
Hoe regel je euthanasie?
In Nederland bestaat er geen recht op euthanasie. Het valt dus niet met 100% zekerheid te regelen. Je kan wel de kans vergroten dat een arts jouw wens respecteert.
Bij de NVVE (Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde) kan je een set wilsbeschikkingen aanvragen, je regelt dan een aantal zaken in 1 keer.
- Je hebt een schriftelijk verzoek nodig, waarin je verklaart dat je euthanasie wilt hebben onder bepaalde omstandigheden. Met zo’n euthanasieverzoek kan jouw arts later aantonen dat hij gehandeld heeft op jouw verzoek. Een arts is echter niet verplicht euthanasie of welke andere behandeling dan ook uit te voeren.
- Een arts kan euthanasie weigeren, maar je kan toch het heft in handen houden door levensrekkende behandelingen te weigeren. In een behandelverbod kan je bijvoorbeeld aangeven of en hoelang je behandeld wilt worden als je in coma raakt, of onder welke omstandigheden je alleen nog behandeling wil die erop gericht is pijn en ongemak te bestrijden.
- Je kan ook iemand aanwijzen die opkomt voor jouw belangen. Je volmacht deze persoon hiervoor op jouw euthanasieverzoek. Volgens de wet is deze de eerste en belangrijkste persoon die een arts raadpleegt bij het nemen van beslissingen. De stem van die persoon telt zwaarder dan die van je partner of kinderen. Zo kan je, als jouww familieleden tegen jouw wensen zijn, toch zorgen dat deze zo veel mogelijk gerespecteerd worden.
- Je moet jouw wensen met je behandelend arts bespreken. Het is belangrijk dat beide partijen duidelijk zijn over hun wensen en grenzen. Mocht je in dit gesprek de indruk krijgen dat jouw arts niet open staat voor euthanasie, dan kan je overwegen om een andere arts te kiezen.
- Bespreek de verklaring met je huisarts en draag een kopie van het verzoek liefst altijd bij je.
Euthanasie bij dementie
De kans dat je euthanasie krijgt bij diepe dementie, is nauwelijks aanwezig. De arts wil voor de uitvoering nog een laatste keer vragen of je de euthanasie echt wilt. Dit kan niet meer wanneer je diep dement bent. Daarnaast is men van mening dat een demente patiënt niet ondraaglijk lijdt, wat een van de zorgvuldigheidseisen is. Dementie is op zichzelf dus geen reden voor euthanasie, maar er is veel discussie over en veel over aan de gang. Bij de NVVE kunnen ze je meer vertellen over eventuele mogelijkheden.
(Bron: nvve.nl)
Voor meer informatie: www.nvve.nl of telefoon: 0900-6060606.
Heb je nog vragen? Bel naar 035-6910743 of mail naar info@almauitvaartzorg.nl.
Barbara Alma (www.almauitvaartzorg.nl)
zaterdag 23 maart 2013
‘Een zelfgekozen levenseinde’
Iedereen weet dat hij eens zal sterven. Wanneer dat zal zijn, weet niemand. En ook weet niemand hoe dat zal gebeuren. Wat de meeste mensen wensen, is na een gezond leven op hoge leeftijd rustig in hun slaap overlijden. Soms is de werkelijkheid echter anders en komen we voor ingewikkelde levensvragen te staan.
Heel veel mensen hebben vragen; over hoe euthanasie nou eigenlijk gaat, wat palliatieve sedatie inhoudt, over of je ‘eruit kan stappen’ bij beginnende dementie etc. Het is soms moeilijk om er erover te spreken met de huisarts en veel mensen weten niet waar informatie kan worden verkregen.
Op maandag 8 en 22 april zijn er daarom 2 voorlichtingsavonden over een zelfgekozen levenseinde.
Op 8 april zal Jaap van Riemsdijk van de NVVE (Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig levensEinde) vertellen over o.a. euthanasie en palliatieve sedatie. Hij geeft verder uitleg over wilsverklaringen, zoals het euthanasieverzoek en het behandelverbod.
Op 22 april ontvangen wij Wouter Beekman, lid van de initiatiefgroep Uit Vrije Wil. Uit Vrije Wil streeft naar het legaliseren van stervenshulp aan ouderen die hun leven voltooid achten en willen sterven. Die ouderen kiezen voor een waardige dood in eigen regie. Wouter vertelt over de huidige mogelijkheden.
Op beide avonden heb je ook de gelegenheid om vragen te stellen.
De bijeenkomsten worden georganiseerd door Alma UItvaartzorg. Je bent van harte welkom in de Witte Kerk op de Koningin Wilhelminalaan 15 te Naarden. De lezingen zijn gratis toegankelijk op maandag 8 en 22 april om 19.30 uur. Voor een consumptie in de pauze wordt een vergoeding gevraagd.
Aanmelden kan via 035-6910743 of info@almauitvaartzorg.nl.
Barbara Alma
Heel veel mensen hebben vragen; over hoe euthanasie nou eigenlijk gaat, wat palliatieve sedatie inhoudt, over of je ‘eruit kan stappen’ bij beginnende dementie etc. Het is soms moeilijk om er erover te spreken met de huisarts en veel mensen weten niet waar informatie kan worden verkregen.
Op maandag 8 en 22 april zijn er daarom 2 voorlichtingsavonden over een zelfgekozen levenseinde.
Op 8 april zal Jaap van Riemsdijk van de NVVE (Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig levensEinde) vertellen over o.a. euthanasie en palliatieve sedatie. Hij geeft verder uitleg over wilsverklaringen, zoals het euthanasieverzoek en het behandelverbod.
Op 22 april ontvangen wij Wouter Beekman, lid van de initiatiefgroep Uit Vrije Wil. Uit Vrije Wil streeft naar het legaliseren van stervenshulp aan ouderen die hun leven voltooid achten en willen sterven. Die ouderen kiezen voor een waardige dood in eigen regie. Wouter vertelt over de huidige mogelijkheden.
Op beide avonden heb je ook de gelegenheid om vragen te stellen.
De bijeenkomsten worden georganiseerd door Alma UItvaartzorg. Je bent van harte welkom in de Witte Kerk op de Koningin Wilhelminalaan 15 te Naarden. De lezingen zijn gratis toegankelijk op maandag 8 en 22 april om 19.30 uur. Voor een consumptie in de pauze wordt een vergoeding gevraagd.
Aanmelden kan via 035-6910743 of info@almauitvaartzorg.nl.
Barbara Alma
Abonneren op:
Posts (Atom)